''Zakochane Trójmiasto. Antologia''

Szczerze powiedziawszy, nie wiem, od czego zacząć.
Kiedy skończyłam czytać tę książkę, wiedziałam już, że ta recenzja będzie jedną z najkrótszych, a to z tego powodu, że postanowiłam nie oceniać każdego opowiadania. Jest to praca zbiorowa i absolutnie nie można mierzyć wszystkich jedną miarką, zwłaszcza że niektóre historie są piękne, a pozostałe...?


W opowiadaniach zaczytywałam się, będąc nastolatką i faktycznie byłam wtedy nimi zauroczona.
Czy Zakochane Trójmiasto. Antologia, skradło moje serce?

Z niektórymi Autorami opowiadań spotkałam się po raz pierwszy na karach tej książki, a szczerze powiem, że zawsze jestem ciekawa Autorów, których jeszcze nie miałam okazji czytać, pozostałych znam, czytam, lubię, cenię...
Szalenie ciężko ocenić jest książkę jako całość, zwłaszcza że poziom był tak różny.

O miłości można pisać wiele i też wiele zostało napisane. Znajdziemy tutaj miłość po zdradzie, miłość po rozstaniu, miłość zakazaną, lub nieosiągalną.
Pozwólcie, że z osobistych względów nie wskażę personalnie  Autorów, których opowiadania przypadły mi do gustu, i tych, przy których poczułam rozczarowanie lub też musiałam czytać kilka razy zdanie, żeby zrozumieć, co Autor miał na myśli.
Co tu dużo mówić!
Widać kto się przyłożył i widać, kto odwalił pracę na kolanie.
Już wiem, że po żadną antologię nie sięgnę....Moim zdaniem jest to nagłaśnianie i rozdmuchiwanie książki na potrzeby świąt czy innych Walentynek. Szkoda tylko, że nie wszyscy dali szansę swoim opowieściom.

Jeśli ktoś lubi krótkie historie i pomijając te mniej udane zawarte w tej antologii, to myślę, że dla tych kilku napisanych sercem opowiadań, warto sięgnąć po tę książkę.
Poza tym jest to moje subiektywne odczucie i dlatego wychodzę z założenia, że każdy odbierze tę książkę po swojemu.


Za możliwość przeczytania i zrecenzowania dziękuję portalowi Czytajmy polskich autorów, oraz Wydawnictwu Novae Res.